Przemienienie, Andriej Rublow, XV w.
(Fot. za: petroart.ru)
"On po zapowiedzeniu uczniom swojej śmierci na świętej górze
odsłonił przed nimi blask swego bóstwa
i wezwawszy na świadków Mojżesza i proroka Eliasza upewnił nas,
że przez cierpienie dojść możemy do chwały zmartwychwstania."
(Fragm. prefacji na II niedzielę Wielkiego Postu za: Magnificat Edycja Polska)
Ikona Przemienienia mówi o spotkaniu człowieka z Bogiem. To zdarzenie mocne, niemal szokujące, które na zawsze zmienia każdego z nas.
Ikona Przemienienia jest tą, od której mnisi zaczynają swoją posługę ikonopisa. To jak swoisty znak - przyzwolenie na podjęcie owej posługi. Trzeba bowiem przemiany wewnętrznej, przemiany ducha, by tworzyć ikony - miejsca objawienia chwały Bożej, miejsca spotkania z Bogiem, a jednocześnie miejsca, gdzie ludzka małość dotyka wielkości Stwórcy.
Ikona ta wyraźnie dzieli się na dwie części: górną - tam, gdzie panuje nieziemski blask, gdzie dokonuje się cud przemiany i dolną, na której widzimy skutki doświadczenia owego cudu.
Czasem tak bardzo daleko nam do światła.
Tekst: Basia Smal
Ikona Przemienienia jest tą, od której mnisi zaczynają swoją posługę ikonopisa. To jak swoisty znak - przyzwolenie na podjęcie owej posługi. Trzeba bowiem przemiany wewnętrznej, przemiany ducha, by tworzyć ikony - miejsca objawienia chwały Bożej, miejsca spotkania z Bogiem, a jednocześnie miejsca, gdzie ludzka małość dotyka wielkości Stwórcy.
Ikona ta wyraźnie dzieli się na dwie części: górną - tam, gdzie panuje nieziemski blask, gdzie dokonuje się cud przemiany i dolną, na której widzimy skutki doświadczenia owego cudu.
Czasem tak bardzo daleko nam do światła.
Tekst: Basia Smal
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz